interviews conflict

Interview voor tijdschrift Esta
door Yolan Witterholt

Waarom schrijf je een boek?
Schrijven geeft me ontzettend veel energie; het is altijd al een passie van me. Op internet heb ik diverse verhalen staan en ik krijg daar vaak positieve reacties op, dat stimuleert. Zelf lees ik graag thrillers, dus dan ligt het voor de hand dat je daarvoor kiest als je een boek gaat schrijven. Ik erger me er wel eens aan dat thrillers zo voorspelbaar zijn of van toeval aan elkaar hangen. Dat kan beter, denk ik dan. Mijn boek zit volgens mij slim in elkaar, waardoor de spanning van begin tot eind behouden blijft.

Waar gaat je boek over?
Het thema is loyaliteit en hoe ver je daarin gaat. Het gaat over twee vriendinnen die elkaar al uit de kleutertijd kennen. Een van de twee krijgt langzaam door dat de man van haar vriendin iets te maken heeft met de verkrachte en vermoorde vrouwen die rond het stadje Ravenstein gevonden worden. Het boek draait om de keuze tussen verstand en gevoel en dat conflict is voor veel lezers herkenbaar denk ik. Wat zou jij doen? Ik hoop en denk dat de lezer zich één gaat voelen met Eva, de hoofdpersoon, en zelf ook de tweestrijd ervaart.Er zit veel sfeer in het boek. Het contrast tussen de beklemmende sfeer van het oude Ravenstein, met zijn smalle straatjes, en de ruimte en eenzaamheid langs de Maas die langs het stadje stroomt.

Wat voor schrijfster ben je?
Ik zie altijd overal een verhaal in. Zie ik in een restaurant een beetje rare man in zijn eentje eten, dan slaat mijn fantasie alweer op hol en bedenk ik een griezelig verhaal. In mijn hoofd ben ik ook altijd met mijn boek bezig. Als ik op een terrasje zit, kan het zomaar gebeuren dat ik denk: Hé! Daar gaat mijn hoofdpersoon! Dan moet ik snel opschrijven hoe ze eruitziet, details noteren. Het plot voor mijn thriller zit eigenlijk al vier jaar in mijn hoofd en ik ben pas gaan zitten toen ik het helemaal had uitgedacht. Ik schrijf vaak wel 20 uur per week. Soms sta ik er om 5 uur in de ochtend voor op, dan kan ik mooi twee uur schrijven voordat de kinderen wakker worden. En 's nachts kan ik ook eindeloos doorgaan. Als ik schrijf, kom ik in een soort flow en schrijf ik maar door. Alsof ik het niet zelf ben die schrijft. De volgende dag ga ik dan schrappen en verbeteren.

Wat gaat je boek je opleveren?
Het gaat mij vooral om de erkenning. Dat je boek in de winkel ligt en dat je als schrijfster gezien wordt. Dat lijkt me geweldig. Als mijn thriller klaar is, laat ik er wellicht nog een goede manuscriptbeoordelaar naar kijken en als ik tevreden ben, stuur ik het naar een uitgever. Uitgeven in eigen beheer of via internet? Dat ben ik vooralsnog niet van plan, ik probeer eerst een echte uitgever te vinden.